ترانسفکشن اسپرم انزالی گوسفند با پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی

زمینه مطالعه: ‌انتقال ژن بواسطه اسپرم به عنوان یک روش ساده و ارزان برای تولید جانوران تراریخته مطرح شده است. هدف:‌ ‌هدف از این تحقیق بررسی جذب پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی توسط اسپرم انزالی گوسفند و اثر زمان انکوباسیون و حضور مایع منی در میزان و شدت جذب این پلاسمید و تحرک اسپرم‌ها بود. روش کار:‌ ‌در آزمایش اول از 3 قوچ و 2 بار از هر قوچ، به روش الکتریکی اسپرم تهیه شده و پس از شستشو و حذف مایع منی، 106‌‌*‌‌1 اسپرم با ‌ng‌100 پلاسمید ‌pEGFP-IRES-hLys‌ نشان دار شده با ماده فلورسنت رودامین برای 15، 30، 60 و 120 دقیقه انکوبه شدند. سپس با میکروسکوپ فلورسنت از نظر تعداد و شدت جذب پلاسمید و تحرک بررسی شدند. برای بررسی ورود ‌DNA‌ خارجی به اسپرم، نمونه‌های اسپرم بعد از 60  دقیقه انکوباسیون تحت تیمار با ‌DNase‌ قرار گرفتند. در آزمایش دوم اثر وجود مایع منی در جذب ‌pEGFP-IRES-hLys‌، پس از 30 و 60  دقیقه انکوباسیون بررسی شد. نتایج:‌ ‌تعداد اسپرم‌هایی که ‌DNA‌ خارجی را جذب کرده‌اند و شدت جذب با افزایش زمان انکوباسیون افزایش می‌یافت اما تنها تا 30 دقیقه این افزایش معنی‌دار بود (05/0.)p< متوسط درصد جذب در 120 دقیقه 16/60 بود تحرک کل و پیش رونده اسپرم‌های انکوبه شده با پلاسمیدکاهش یافت اما هیچ اسپرم دارای جذب در ناحیه پشت آکروزوم متحرک نبود. پس از تیمار با ‌DNase‌ وجود بازتاب فلورسنت در ناحیه پشت آکروزوم  نشان دهنده ورود پلاسمید به سلول بود. وجود مایع منی باعث کاهش میزان و شدت جذب پلاسمید و کاهش تحرک اسپرم‌ها شد. نتیجه گیری‌نهایی: اسپرم  انزالی گوسفند می‌تواند به میزان بالایی پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی را به خود جذب کند. اما هیچ اسپرم ترانسفکت شده‌ای متحرک نبود. انکوباسیون با مقادیر کمتر از ‌ng 100‌ پلاسمید و زمان‌های کمتر ممکن است بتواند اسپرم‌های متحرک حاوی پلاسمید به دست دهد.